De Renault R2060
De fondst van het jaar
WAUW! Dat was nog eens een ervaring. Het was alsof we in Frankrijk bij een boerderij, achterop het erf, onder de struiken een geweldige vondst deden: Een 65 jaar oude auto in nog goede staat!
Een koude windvlaag en grote druppels van de bomen plaatsten ons weer terug in de realiteit van het een koude, natte Nederlandse winter. We waren weer terug in Drenthe, tegen de grens van het Groninger land; op onderzoek naar ‘onze’ Renault R2060. Ons nieuwe avontuur. Op uitnodiging van de huidige eigenaren waren we op pad gegaan om onze droom te bewonderen, opgetogen en vol verwachting.
Gezien de omstandigheden had het gerust een ervaring in Frankrijk kunnen zijn. De Renault werd door de locale bewoner van de boerderij (laten we hem voor het verhaal ‘Pierre’ noemen, past mooi in het Franse beeld 🙂 ) onder de bomen en struiken vandaan getrokken. Je kon nog zien dat ze van oorsprong blauw was. Even een veger er over om alle losse bladeren en takken waren van het dak te vegen. En daar stond ze dan, onze ‘droom’ voor twintig twintig (eeehh de goede voornemens voor het nieuwe jaar 2020, weet je nog).
De werkelijkheid
Jaja, de werkelijkheid was dan toch even anders dan onze droom van de afgelopen dagen. Op de plaatjes zag ze er zo mooi uit. Mooi schoon en fier. Op het filmpje dat we gezien hebben reed ze nog op eigen kracht, nu werd ze geduwd en getrokken. En toen we de motor probeerden draaide de startmotor heeel langzaam rond; zou dat van die 6 Volt komen. 12 Volt gaat harder zou je denken. Hm, zucht.Is dit het wel?
De mogelijkheden
We hadden al van alles bedacht, hoe het zou moeten worden. Maar was dat haalbaar? ‘Pierre’ (de bewoner van de boerderij), bleek geen boer te zijn, maar een vakkundig restaurateur en carrosserie bouwer. Precies de man die we nodig hebben om van deze vondst een heuse Koffie Truck te maken. De mogelijkheden werden besproken, wensen opgesomd, uitdagingen ontkracht, beren op de weg weggejaagd. Bedragen werden genoemd. Wat zit er dan wel ins en wat niet. Ze moet ook weer betrouwbaar en veilig rijden. Ja, zeker. In de huidige staat kunnen we niet met haar de weg op. Eind van het verhaal: Het lijkt haalbaar en betaalbaar.
Nog even ervaren
We wilden deze ervaring toch even afsluiten met voelen, ons gevoel moest ook nog gevoed worden. Even aaien, de ‘werkruimte’ betreden. En natuurlijk achter het stuur kruipen. Zie je ons al zitten? Geweldig die pedalen en wat een gave stoeltjes (zit voor geen meter, maar ze zijn wel lief).
Ja en dan weer terug naar huis. Alles laten bezinken. Ja, we komen er op terug, deze week nog. We bellen. Nee we zullen niet te lang wachten. Oh, ok, er zijn meer gegadigden? Prima, jullie horen van ons. Au revoir!